فاكتور 13 انعقاد خون (Factor XIII)، كه سابقا فاكتور پایدار كننده ی فیبرین نامیده می شد، در سال 1948 كشف گردید. این فاكتور با فعالیت آنزیمی خود نقش اساسی در هموستاز خون داشته و سبب استحكام لخته فیبرین و جلوگیری از حذف آن توسط مكانیسم های فیبرینولیتیک شده و كمبود آن موجب افزایش احتمال خونریزی می شود. فاكتور 13، علاوه بر هموستاز، در رگزایی (Angiogenesis)، ترمیم زخم و حفظ بارداری نیز نقش اساسی ایفا می كند. پلی مورفیسم های متعددی برای این آنزیم شناخته شده اند كه در بین آنها جایگزینی Val34Leu از اهمیت بیشتری برخوردار است. این جایگزینی با افزایش فعالیت این آنزیم منجر به افزایش پایداری لخته فیبرینی می شود. مطالعات بالینی نشان داده اند كه این پلی مورفیزم خطر سكته قلبی ، سكته مغزی، و تشكیل لخته های سیاهرگی (deep venous thrombosis) را كاهش داده و از سوی دیگر خطر امبولی ریوی و خونریزی مغزی (intracerebral) را افزایش می دهد. شیوع این پلی مورفیزم در سفید پوستان بیش از سایر نژادها بوده و به 25% هم می رسد. با توجه به نقش و اهمیت این جایگزینی در بیماریهای مختلف، مطالعه و بررسی آن می تواند در تعیین روند درمان و تجویز دارو به پزشک معالج كمک به سزایی نماید.
كیت حاضر برای تشخیص جایگزینی Val34Leu در فاكتور 13 انعقادی به روش Real-Time PCR طراحی و تولید شده است. در این روش همزمان با انجام PCR، محصول آن با استفاده از پروب هایی كه با رنگ فلورسانت نشاندار شده اند شناسایی می شود بدون این كه پس از پایان واكنش نیاز به انجام مراحل بعدی باشد. بنابراین امكان ایجاد آلودگی نیز به لحاظ تئوری وجود نخواهد داشت. این كیت برای استفاده با دستگاه Rotor-Gene 6000/Q یا دستگاه StepOne طراحی شده است.
جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره تلفن ۰۲۱۸۸۹۸۵۲۹۱ تماس حاصل فرمایید.
